نجلا درخشانی

مقدمه

میراث فرهنگی شامل آثار باقی مانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان در طول تاریخ میباشد و با شناسایی آن زمینهی شناخت هویت و مسیر حرکت فرهنگی میسر می شود و از این طریق زمینه های عبرت برای انسان فراهم می آید. میراث منقول، غير منقول، ملموس و ناملموسی که امروزه به دست ما رسیده، بخشی از هویت و اصالت ما می باشد که شناسنامهی ایران و هر ایرانی تلقی می شود و ماندگاری آن مایه ی ماندگاری . هویت ماست. اگر امروزه فرهنگ و معماری ایران در جهان متاعی ارزشمند و پرطرفدار می باشد و چشم همگان را به خود خیره کرده، بیشک حاصل ذوق و سلیقهی معماران چیره دست این سرزمین بوده که با امید به ماندگاری بر روی خاک سرزمینمان برپا شده است. کلبه ی خشت آرامگه ماست هنوز بادگر دیده نگر وه که چه زیباست هنوز بوی گل آید از آن گل که شد انباز به سعی

حاصلش کاخ کهن پاست که برپاست هنوز بنابراین همهی ارزش و اعتبار میراث کشورمان در گرو ماندگاری آن است، که رمز هر ماندگاری ای حفاظت و معرفی مداوم هر اثری و رساندن آن به آیندگان میباشد. بر این اساس در مجموعه ی حاضر سعی شده آثار غیر منقول، ملموس و ناملموسی از منطقهی آزاد اروند که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اند، در حد توان معرفی و مستند شوند. امید که مورد استفادهی علاقمندان به میراث فرهنگی و تاریخ معماری منطقه قرار گیرد. زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست، هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود،

صحنه پیوسته بجاست.

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.